« شما می توانید تصور کنید که در آینده، رئیسی بر سر کار بیاید که بگوید در نیمه دوم، هواداران از طریق شبکه های اجتماعی می توانند یک تعویض انجام دهند. این اتفاق خواهد افتاد.البته به شخصه چنین چیزی را نخواهم پذیرفت چون یک مربی و انسان کلاسیک هستم اما در مسیر رسیدن به چنین چیزی قرار داریم. اگر قدرت شبکه های اجتماعی را تصور کنید، چیزی که به نظر بدتر می رسد، نظر اکثریت نیست بلکه این اقلیت افراطی هستند که قدرتی دیکتاتور گونه دارند. چنین چیزی برایم قابل قبول نیست و به شیوه ای دیگر رشد یافته ام. می توانید تصور کنید که 20 سال دیگر، یک ربات روی نیمکت مربیگری بنشیند.»

                                                                                        آرسن وینگر

امشب ملاقاتم کرد،

بار دیگر مرا ترساند،

باز رفتن تو را در خواب دیدم،

باز غروب نفرت انگیز به چشمانم خورد،

هنوز روزها و شبهایم از آن توست،

برگرد ،

 اینها را جمع کن و با خود ببر... .

◾️زندگی من هنوز در طلاتم موج های پریشان است. 

موج های که زمانی از دور به آنها لبخند می زدم.

◾️زمان می گذرد و از تو فقط عشق می ماند،

با کمی گذشتن از زمان، مفهوم آن را در پوچی جستجو خواهم کرد.

زندگی از لذت بردن سخن می راند و من از بی حوصله گی سر صبح. زندگی از امروزی می گوید که باران خواهد بارید و من تو فکر هستم که چه کسی نان تست را گرم خواهد کرد؟ زندگی پنجره را می گشاید و با لبِ خندان می گوید: آسمان شلاق اش را آغاز کرده است و من با ناراحتی به لباس های که روی بند هستن فکر می کنم. زندگی نگاهش را از پنجره بر می دارد و به من چشمک می زند و من به این خیال می روم که ای کاش بیشتر می خوابیدم. زندگی روی مبل در مقابلم می نشیند و از خودش دم می زند و من در حالی که به چشمانش خیره هستم متوجه می شوم که ودکام تمام شده است و تو این باران چتری نیست که سایبان خریدن من شود. زندگی بوسه دل چسب یار را تجسم می کند و من در اندیشه هستم که اگر دختر یک ساله همسایه بالای فک نداشت خیلی بهتر بود. زندگی معنای بودن و نیستن، خواستن و ندیدن شرح می دهد که متوجه می شوم امروز منتظر نامه هستم و چطوری کمتر خیس شوم و نامه را از صندوق بردارم؟ زندگی از پاشدن و گام برداشتن فریاد می زند و من در حالی که گوشهایم را گرفته ام، به یاد می آورم دیروز زنگ به ریئسم نزدم.