۲۴ مطلب با موضوع «خود یابی» ثبت شده است

یک باور

وضعیت مالی شما ارتباط مستقیمی با باورهای شما دارد، برعکس چیزی که دیگران می اندیشند و باور دارند که عوامل بیرونی چون شرایط حاکم بر جامعه، میزان رکود و رونق بازار، وضعیت خانوادگی ، میزان تحصیلات و سن تاثیر بسیار زیادی در وضعیت اقتصادی افراد دارد، افراد ثروتمند و موفق یک باور قوی داشته اند که به ثروت دست یافته اند و آن باور به این است که هیچ عامل بیرونی نخواهد توانست بر میزان درآمد آنها موثر باشد و هر آنچه اکنون در زندگی مالی با آن در ارتباط هستند از عوامل درونی یعنی افکار و باورهای انسان نشات میگیرد.

اگر باور داشته باشید پول کم است و یا به سختی بدست می آید پول کمی را به سختی بدست می آورید حتی اگر ساعتهای بسیاری را کار کنید و زحمت بکشید نتیجه همین خواهد بود، بنابراین به جای تغییرات بیرونی از درون تغییر کنید چه احساس و باورهای اشتباهی درباره پول، ثروت و ثروتمندان دارید 

همان ها نتایج مالی شما را شکل میدهند ...

                                                                                             | جول اوستین |


نام: خالی بود دستم

خواننده: مسیح و آرش AP




زمان خودت

یکی تو بیست و سه سالگی ازدواج می‌کنه و اولین بچه شو ده سال بعد به دنیا میاره،اون یکی بیست و نه سالگی ازدواج می‌کنه و اولین بچه شو سال بعدش به دنیا میاره. یکی بیست و پنج سالگی فارغ‌ ‌التحصیل می‌شه ولی پنج سال بعدش کار پیدا می‌کنه،اون یکی بیست و نه سالگی مدرکشو می‌گیره و بلافاصله کار مورد علاقه‌شو پیدا می‌کنه. یکی سی سالگی رئیس شرکت می‌شه و در چهل سالگی فوت می‌کنه، اون یکی چهل و پنج سالگی رئیس شرکت می‌شه و تا نود سالگی عمر می‌کنه. تو نه از بقیه جلوتری نه عقب تر. تو توی زمان خودت زندگی می‌کنی. پس آروم باش، از زندگی لذت ببر و خودت رو با دیگری مقایسه نکن!

                                                                                         نویسنده نامشخص

 

 

نام: کلاف زندگی
آلبوم: خودکشی
خواننده: محسن چاوشی
 

خوب دیدن

هیچ مرد اصیل قشقایی و بختیاری به زلف زنان ایل توجهی نمیکند. همانگونه که مردان شالیکار به ساق برهنه زنان شالیکار بی اعتنا اند. گرگ اگر هوس گوشت کند، پوست شکار برایش مهم نیست. از نسل آلوده من گذشت. به فرزندان خود خوب دیدن را بیاموزید.

                                                                                                           حسین پناهی


انسان کلاسیک

« شما می توانید تصور کنید که در آینده، رئیسی بر سر کار بیاید که بگوید در نیمه دوم، هواداران از طریق شبکه های اجتماعی می توانند یک تعویض انجام دهند. این اتفاق خواهد افتاد.البته به شخصه چنین چیزی را نخواهم پذیرفت چون یک مربی و انسان کلاسیک هستم اما در مسیر رسیدن به چنین چیزی قرار داریم. اگر قدرت شبکه های اجتماعی را تصور کنید، چیزی که به نظر بدتر می رسد، نظر اکثریت نیست بلکه این اقلیت افراطی هستند که قدرتی دیکتاتور گونه دارند. چنین چیزی برایم قابل قبول نیست و به شیوه ای دیگر رشد یافته ام. می توانید تصور کنید که 20 سال دیگر، یک ربات روی نیمکت مربیگری بنشیند.»

                                                                                        آرسن وینگر



پنج وارونه

پنج وارونه چه معنا دارد ؟

خواهر کوچکم این را پرسـید!

من بـه او خندیدم.

کــمـی آزرده و حـیرت زده گــفــت :

روی دیوار و درختـان دیدم

بازهم خندیدم !

 گفت دیروز خودم دیـدم

پسر همسایه پنج وارونه به

 مینو میداد

آنقدر خنده برم داشت ؛

که طفلک تـرسید !

بغلش کردم و بوسیدم؛

 و با خود گفتم

بـعدها وقتی غـم

سقف کوتاه دلت را خم کرد

بـی گمان می فهمی

پنج وارونه چه معنا دارد ... !

                           

                                                                         سهراب سپهری

                                                                                     متولد:15/مهر/1307


حق دفاع

نباید فراموش کنیم که ما فقط یک طرف داستان را شنیده‌ایم چون فقط کتاب‌هایی را خواندیم که خدا نوشته و شیطان هیچگاه حق دفاع از خود را پیدا نکرده ...

                                                                                          ساموئل باتلر


یادداشت

دنیا پر از بدی است. و من شقایق تماشا می‌کنم. روی زمین میلیونها گرسنه است. کاش نبود. ولی وجود گرسنگی، شقایق را شدیدتر می‌کند. و تماشای من ابعاد تازه‌ای می‌گیرد. یادم هست در بنارس میان مرده‌ها و بیمارها و گداها از تماشای یک بنای قدیمی دچار ستایش اُرگانیک شده بودم. پایم در فاجعه بود و سرم در استتیک. 

وقتی که پدرم مرد، نوشتم: "پاسبان ها همه شاعر بودند. "

حضور فاجعه، آنی دنیا را تلطیف کرده بود. فاجعه آن طرف سکّه بود و گرنه من می‌دانستم و می‌دانم که پاسبان‌ها شاعر نیستند. در تاریکی آن قدر مانده‌ام که از روشنی حرف بزنم. چیزی در ما نفی نمی‌گردد. دنیا در ما ذخیره می‌شود. و نگاه ما به فراخور این ذخیره است. و از همه جای آن آب می‌خورد. وقتی که به این کُنارِ بلند نگاه می‌کنم، حتی آگاهیِ من از سیستم هیدرولیکیِ یک هواپیما، در نگاهم جریان دارد. ولی نخواهید که این آگاهی خودش را عریان نشان دهد. دنیا در ما دچار استحالهٔ مداوم است. 

من هزارها گرسنه در خاک هند دیده‌ام و هیچ وقت از گرسنگی حرف نزده ام. نه، هیچ وقت. ولی هر وقت رفته ام از گلی حرف بزنم دهانم گس شده است. گرسنگی هندی سَبک دهانم را عوض کرده است و من دِین ِخود را ادا کرده‌ام.

                                                                                     سهراب سپهری

                                                                                      آبادان / 7 / فروردین


بر آنم که زندگی کنم

پیش از آنکه واپسین نفس را برآرم

                                             پیش از آنکه پرده فرو افتد

                                                                              پیش از پژمردن آخرین گل

بر آنم که زندگی کنم

                             بر آنم که عشق بورزم

                                                            بر آنم که باشم.

در این جهان ظلمانی

                       در این روزگار سرشار از فجایع

                                            در این دنیای پر از کینه

                                                           نزد کسانی که نیازمند منند

                                                                             کسانی که نیازمند ایشانم

                                                                                             کسانی که ستایش‌انگیزند.

تا دریابم

            شگفتی کنم

                              بازشناسم

                                             که‌ام

                                                    که می‌توانم باشم

                                                                             که می‌خواهم باشم؟

تا روزها بی‌ثمر نماند

                    ساعت‌ها جان یابد

                                    لحظه‌ها گران‌بار شود

                                                           هنگامی‌که می‌خندم

                                                                             هنگامی‌که می‌گریم

                                                                                               هنگامی‌که لب فرو می‌بندم.

در سفرم به سوی تو

                 به سوی خود

                          به سوی خدا

                                     که راهی‌ست ناشناخته

                                                          پُر خار

                                                                 ناهموار

                                                                    راهی که باری در آن گام می‌گذارم

                                                                              که قدم نهاده‌ام

                                                                                                  و سر بازگشت ندارم.

بی‌آنکه دیده باشم شکوفایی گل‌ها را

                          بی‌آنکه شنیده باشم خروش رودها را

                                       بی‌آنکه به شگفت درآیم از زیبایی حیات

                                                     اکنون مرگ می‌تواند فراز آید 

                                                                 اکنون می‌توانم به راه افتم

                                                                             اکنون می‌توانم بگویم که زندگی کرده‌ام.


                                                                       شاعر:مارگورت میکل

                                                                       ترجمه:احمد شاملو





بایگانی