من نمی توانم در یک آن، در همه جاهای زیبا باشم. (من می توانم جاهای زیبا را به مرور ببینم.)

من نمی توانم به تمام زبان های دنیا مسلط باشم. ( من می توانم زبان انگلیسی را فراگیرم)

.........

تا حالا با منطق با خودتان حرف زداید. زمانش فرا رسیده. شما باید جمله ای بگویید، در ابتدا مکثی می کنیم به همراه تفکر. گاهی وقتها ما غبطه نداشتن چیزهای  را می کشیم که اصلا به آنها نیاز نداریم.

ما به دنبال چه هستیم؟

آینده پیشگام ترین زمانی است که می خواهیم در آن به خواسته هایمان برسیم. 

اینک کاری به علاقه مان ندارم. از خودم می پرسم: من می توانم انجام دهم؟

من دارم خودتان را در مقابل خودتان به رینگ می برم. در پایان کی ایستاده است؟ ما یا سد باورمان.

وقتی مکث تمام شد، بنویسید:

                  من نمی توانم................................................(من می توانم...................................)