۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سهراب سپهری» ثبت شده است

پنج وارونه

پنج وارونه چه معنا دارد ؟

خواهر کوچکم این را پرسـید!

من بـه او خندیدم.

کــمـی آزرده و حـیرت زده گــفــت :

روی دیوار و درختـان دیدم

بازهم خندیدم !

 گفت دیروز خودم دیـدم

پسر همسایه پنج وارونه به

 مینو میداد

آنقدر خنده برم داشت ؛

که طفلک تـرسید !

بغلش کردم و بوسیدم؛

 و با خود گفتم

بـعدها وقتی غـم

سقف کوتاه دلت را خم کرد

بـی گمان می فهمی

پنج وارونه چه معنا دارد ... !

                           

                                                                         سهراب سپهری

                                                                                     متولد:15/مهر/1307


یادداشت

دنیا پر از بدی است. و من شقایق تماشا می‌کنم. روی زمین میلیونها گرسنه است. کاش نبود. ولی وجود گرسنگی، شقایق را شدیدتر می‌کند. و تماشای من ابعاد تازه‌ای می‌گیرد. یادم هست در بنارس میان مرده‌ها و بیمارها و گداها از تماشای یک بنای قدیمی دچار ستایش اُرگانیک شده بودم. پایم در فاجعه بود و سرم در استتیک. 

وقتی که پدرم مرد، نوشتم: "پاسبان ها همه شاعر بودند. "

حضور فاجعه، آنی دنیا را تلطیف کرده بود. فاجعه آن طرف سکّه بود و گرنه من می‌دانستم و می‌دانم که پاسبان‌ها شاعر نیستند. در تاریکی آن قدر مانده‌ام که از روشنی حرف بزنم. چیزی در ما نفی نمی‌گردد. دنیا در ما ذخیره می‌شود. و نگاه ما به فراخور این ذخیره است. و از همه جای آن آب می‌خورد. وقتی که به این کُنارِ بلند نگاه می‌کنم، حتی آگاهیِ من از سیستم هیدرولیکیِ یک هواپیما، در نگاهم جریان دارد. ولی نخواهید که این آگاهی خودش را عریان نشان دهد. دنیا در ما دچار استحالهٔ مداوم است. 

من هزارها گرسنه در خاک هند دیده‌ام و هیچ وقت از گرسنگی حرف نزده ام. نه، هیچ وقت. ولی هر وقت رفته ام از گلی حرف بزنم دهانم گس شده است. گرسنگی هندی سَبک دهانم را عوض کرده است و من دِین ِخود را ادا کرده‌ام.

                                                                                     سهراب سپهری

                                                                                      آبادان / 7 / فروردین




بایگانی