من نمی توانم فراتر سخن بگویم زیرا هنوز اندیشه ام بزرگ و کامل نیست. اما سعی دارم دانه های نرم و سبزی که از خاک سر بر آورده اند را رشد دهم. پس پیش می روم. ما چه کسی هستیم و به کجا سوق می یابیم؟ کتاب ها را کنار بگذارید و آن چیزی که خودتان لمس می کنید و البته باورش دارید را بازگو کنید. این کافی نیست، از ثروت فراتر روید،از ازدواج بگذرید و جهان جاویدان را نادیده بگیرید. آیا همین ها تنها هدف خلقت هستند؟ ما به دنبال هدف واقعی هستیم. ما برای قدم زدن آمداه ایم پس دلیل بودن طبیعت چیست؟ جهان بر چه معیاری هست؟ آیا برای ما هستند یا ما جزئی کوچکی از آن هستیم؟ آیا ما باید آن را بپذیریم یا آنها ما را؟ ما در مثل های ذکر شده دخل تصرف داریم. آیا این نگاه، نگاه آنها هم هست؟ کدام یک نیازمند دیگریست؟ علامت سوال ها را نزدیکتر می کنم. آیا امر های دین نهی های واقعیت نیست؟ آیا دین متکی به ماست یا ما متکی به دین هستیم؟ زادروز ستاره ای را می یابیم، پرتو نورش را می سنجیم و مرگش را تخمین می زنیم. آیا نبود یک ستاره در دنیا حس می شود؟ 

ما و تمام اقلام جهان نیازمند هم هستیم؟، متکی به هم هستیم؟ یا به سان همسایگانِ در کنار هم زندگی می کنیم؟. شاید روزی از خواب برخیزیم و خودمان را به سان موشی ببینیم که داریم گویی متحرکی را در قفسی می چرخانیم. آیا می توانید باز جواب دهید ما برای هدفی آفریده شده ایم؟

* من هنوز جوابی برای علامت سوال ها ندارم.